Ανεκπλήρωτο Όνειρο. . . .

Τι γυρεύω εδώ;Πώς κατέληξα εδώ;Ποιοι είναι όλοι αυτοί γύρω μου;Τόσο γνωστά άτομα που νομίζω ότι κάθε μέρα βλέπω και διαφορετικούς να μου μιλάνε.Όλα μου φαίνονται άγνωστα.Μία ψεύτικη πραγματικότητα λες και την έχει καλύψει το χιόνι και έχουν παγώσει όλα.Όπως και εγώ.Πάγωσα.Μου έχουν εξασφαλίσει μία ζωή που δεν την ήθελα.Ούτε και την θέλω.Ποτέ δεν είπα ότι έχω στερηθεί,μα έκανα λάθος.Στερούμε το όνειρο μου.Δεν με αφήνουν να το ζήσω έστω και στη φαντασία μου.Όποιος μπορεί να με νιώσει ας με βρει.Να ψάξει και να με βρει,να με ρωτήσει γιατί κλαίω,γιατί ζηλεύω,γιατί φοβάμαι να μιλήσω,γιατί νιώθω μία χαμένη σε αυτό το μέρος.Ξέρετε τι είναι να νιώθεις ότι έχεις δυο ζωές;Μία σκονισμένη εδώ και μια αληθινή εκεί;.Εκεί στο Νότο.Πονάει να ξέρεις οτί εσύ δεν είσαι εκεί.Πονάει να ξέρεις ότι θα χάσεις άτομα που αγαπάς πολύ.Πονάει να είσαι εκεί και μετά να γυρνάς πίσω μόνο με τις αναμνήσεις.Πονάει η εικόνα του χωριού όταν δεν τριγυρνάς στα στενά του.Πονάει που δεν νιώθεις ελεύθερος αλλά πνιγμένος.Η απόσταση μπορεί να χαλάσει πολλά αλλά όχι όλα,απλά πρέπει να ξέρεις να την μηδενίζεις.Αυτό είναι το μυστικό.Τη μέρα φυλάω το όνειρό μου και το βράδυ ανοίγω το συρτάρι.Κλείνω τα μάτια και ταξιδεύω.Τα βλέπω όλα,τα αγγίζω όλα,τα αγκαλιάζω όλα μα πάνω από όλα ΤΑ ΑΛΛΑΖΩ ΟΛΑ.Κάνω μία μαθηματική πράξη.Προσθέτω εμένα στον κόσμο μου.Γιατί το αληθινό το ζω στο Νότο.Πώς να είναι άραγε η ζωή εκεί;Εύχομαι να είναι όπως την έχω φανταστεί και η δική μου νεράιδα να κάνει αυτό το ανεκπλείρωτο όνειρο ζωντανό....!!!!!!